Temporomandibular eklem (TME) kulağın önünde, kafatası ile alt çenenin birleştiği noktada bulunan bir eklemdir. Alt çenenin hareketini ve fonksiyonunu sağlar. İnsan vücudundaki diğer eklemlerden oldukça farklı ve karmaşıktır. Her iki eklem, sert doku olan iki artiküler yüzeyden ve yumuşak doku olan disk (meniskus) ve eklem kapsülünden oluşur. Çene eklemi konuşma, çiğneme gibi fonksiyonları yerine getirir.

TME hastalıklarının toplumda görünümü artmıştır ve çeşitli semptomlar gösterirler. Hastalar kulak ağrılarından, baş ağrılarından ve ağızlarını kısıtlı ölçüde açabildiklerinden şikayet edebilirler. Hastalar eklemde tıkırtı veya gıcırdama sesi geldiğinden ve ağızlarını açarken ve kapatırken ağrı hissettiklerinden de şikayet edebilirler.

TME rahatsızlıklarının tanısında hastadan alınan geçmişe ait bilgiler, klinik değerlendirme ve eklemin görüntülemesi büyük önem taşımaktadır. TME görüntülemesinde amaç; eklemi oluşturan sert ve yumuşak dokuların ilişkilerinin belirlenmesidir. Sert dokuların görüntülenmesi; kırıkların belirlenmesi, alt-üst çene ilişkilerinin değerlendirilmesi, kemik içindeki kist veya tümör gibi patolojilerin tespiti mümkündür.

TME’nin Görüntülenmesinde kullanılan teknikler;

TME’nin görüntülenmesinde; panoramik radyograf, sefalometrik radyograf, floroskopi, artrografi, ultrasonogarafi, tomografi, manyetik rezonans gibi tekniklerden yararlanılır. Bu görüntüleme teknikleri TME’nin sert ve yumuşak dokularının görüntülenmesinde kullanılır. Panoramik radyograf, tek bir film üzerinde üst ve alt çenenin birlikte görüntülenebilmesini sağlar. Kemik yapılar, dişler, sinüsler ve TME hakkında bilgi verir. Kemik ve dişlere ait anomaliler, düşük radyasyon dozu ile görüntülenebilir.